Beagle hakkında bilinmesi gerekenler

Küçük, kompakt ve gözüpek olan beaglelar, hem çocuklar hem de yetişkinler için aktif arkadaşlardır. Bu köpek ırkının üyeleri sevgi dolu ve eğlencelidirler ancak tazı oldukları için inatçı olabilirler, sabırlı, yaratıcı eğitim tekniklerine ihtiyaç duyabilirler. Burunları onları yaşamları boyunca yönlendirir ve ilginç bir kokuyu kovaladıkları an, en mutlu oldukları andır. Beagle ilk olarak tavşan gibi küçük av hayvanlarını takip etmek üzere yetiştirilmiş. Günümüzde pek çok ülkede hala bu amaçla kullanılıyor.

Bu Türe Dair Daha Fazla Bilgi

Beagleın koyu kahve veya ela gözlerinin çekiciliğine ve yumuşak, yalvaran yüz ifadesine dayanmak oldukça zor. Mutludur, dışarı çıkmayı sever ve sevgi doludur. Bu özellikleri onun meraklı, kararlı ve gıdaya odaklı tazı doğasını dengeler.

Gürültücü köpekler değillerdir ancak üç farklı ses çıkarma türü vardır. Havlama, uluma ve yarım uluma. Yarım uluma genelde av zamanında veya komşuları sabahın köründe uyandırmak istediğinde ortaya çıkar! Sürü köpeği olduğu için genelde diğer hayvanlarla ve insan arkadaşları ile iyi geçinir ve herkesin yeni en iyi arkadaşı olduğunu düşünür.

Beaglelara dair bilinmesi gereken en önemli şey, bir koku köpeği olduğudur. Burnu anatomisinin en önemli parçasıdır ve başı daima yerde, ilginç bir koku kovalar. İnsanlardaki 5 milyon koku reseptörüne karşılık beaglelarda 220 milyon reseptör bulunur. Bu da onları koku konusunda bir uzman haline getirir. Bazen ayaklı burun olarak da tanımlanmasının sebebi budur.

Bazen havalimanlarında beagleın burnu nedeniyle kullanıldığını görebilirsiniz. Genelde ABD’de yasak gıdaların ülkeye girişini engellemek için kullanılıyor.

1984’te başlanan bu uygulama büyük bir başarı kazanmış. Küçük, arkadaş canlısı ve sevimli oldukları için köpeklerden korkan insanları tedirgin etmemişler ve güçlü burunları ile yasaklı olmayan gıdaları geçirirken, yasaklı olanları tespit edebilmişler. Günümüzde 20’den fazla uluslararası havalimanında bagaj bölümünde çalışıyorlar.

Diğer iş alanlarında da yer alsalar da, küçük av hayvanlarını takip etme konusunda hala kullanılıyorlar.

Küçük boyutları ve nazik yapılarından dolayı apartmanda beslenmeye uygunlar ancak sahipleri onları günde bir kaç defa yürütebilecek yapıda olmalılar. Çok egzersize ihtiyaç duyarlar ve mümkünse en az günde bir saat olmalı. Eğer yalnız ve sporsuz kalırlarsa yıkıcı olabilirler.

Öne Çıkan Özellikleri

  • Beagleları evde eğitmek zor olabilir. Bazıları evde tamamen eğitmenin bir yıl sürebildiğini belirtiyorlar. Kafes eğitimi kesinlikle öneriliyor.
  • Beaglelar evde uzun süre yalnız kalırlarsa sıkılırlar. Arka bahçede bırakılırlarsa genelde uluma, kazma ve kaçmaya çalışma gibi yöntemler bulurlar.
  • Beagleların barınaklara bırakılmalarının temel sebebi sahiplerinin veya komşularının ulumalardan bıkması oluyor. Aşırı havlama ve ulumayı kontrol altına almaya hazır olmalısınız.
  • Beaglelar onları satmak isteyen hırsızlara karşı bir hedef halindedirler. Bu nedenle dışarıda olduğunda gözünüz üstünde olsun ve bir mikroçip taktırın.
  • Koku hayvanları olduklarından havada ilginç bir koku sezerlerse kaçabilirler. Burunları beyinlerini kontrol eder ve dünyada ilginç koku haricinde hiç bir şey yoktur.
  • Sevgi dolu ve sevecen olmalarına karşın bağımsız, inatçı olabilirler. İtaat eğitimi genelde önerilir ancak eğiten kişi onun tazı kişiliğini anlamalı ve ödül olarak mama kullanmalı.
  • Beaglelar çiğneyen hayvanlardır ve fırsat verilirse fazla yerler. Bu nedenle onlara verdiğiniz mama miktarını kontrol etmeli, yemek aşırabileceği yerleri ondan uzak tutmalısınız. Çünkü sevdiği yemeklerin kokusunu iyi alır.
  • Muhtemelen mama kabını çok ciddiye alacaktır. Bu nedenle çocuklarınıza beagle yerken ona saygılı olmayı öğretin ve ayrıca onu yemekler ile tahrik etmesinler.
  • Beaglelar iyi bir koruma ve bekçi köpeği değillerdir çünkü tanıştıkları herkese karşı arkadaşça davranırlar.

Geçmişi

Beagle kelimesinin kökeni belli değil. Fransızca begueule yani açık boğazlı kelimesinden veya eski ingilizce beag yani küçük kelimesinden gelebileceği düşünülüyor. Bazıları ise onun fransızca bağırmak anlamına gelen beuglerden geldiğini veya azarlama anlamına gelen almanca begele kelimesinden geldiğini düşünüyor.

Bu türün geçmişi de biraz bulanık çünkü köpek ırkları 19. yüzyıla kadar bu kadar net bir şekilde belirlenmemişlerdi. Milattan önce 400 yılına dayanan antik Yunan belgelerinde, beagle benzeri köpekler tanımlanıyorlar ve Romalılar da bu küçük tavşan kovalayan köpekleri kendileri ile birlikte İngiltere’ye getirmiş ve orada yerel tazılar ile çiftleştirmiş olabilirler.

1066 yılında kral William, söylendiği üzere günümüzde bulunmayan Talbot tazılarını Norman işgali sırasında İngiltere’ye getirmiş. Bu köpeklerin beagle ve av köpeklerinin atası olduğu düşünülüyor.

Beagle İngiltere’de oldukça erken dönemlerde popüler olmuş. 2. Edward’ın hükümdarlığı döneminde (1307-1327) ve 7. Henry’nin döneminde (1485-1509) çok küçük beagle türleri popülermiş. Elde tutulabilecek kadar küçük oldukları söyleniyor. Ayrıca şarkıcı beagle adlı bir türden de bahsediliyor.

1. Elizabeth’in (1533-1603) de sadece 22 cm boyunca cep beaglelarına sahip olduğu söyleniyor. Bu küçük köpekler resimlerde kısa bacaklı ve sivri burunlu olarak görünüyorlar. Avlarda kullanılmışlar ancak çok hızlı olmadıkları için bundan vazgeçilmiş.

1700’lerde İngiltere’de tilki avı popüler hale gelmiş ve bu nedenle beagle yerine daha büyük av köpekleri popüler hale gelmişler. Fakat tavşan avlamaya devam eden çiftçiler sayesinde tür yok olmaktan kurtulmuş.

1800’lerin ortalarında din adamı Phillip Honeywood, Essex’te bir beagle sürüsü kurmuş. Bu köpeklerin modern beagleların ataları olduğu düşünülüyor. Din adamı onları görüntüsü değil av yetenekleri için yetiştirmiş. Thomas Johnson adlı bir İngiliz ise hem iyi görünen hem de iyi avcı olan beagleların yetiştirilmelerinden sorumlu olmuş.

O sıralarda Amerikan yetiştiriciler, kendi köpeklerinin görünümünü iyileştirmek için İngiltere’den beagle ithal etmeye başlamışlar. İngiltere’den ithal edilen bu köpeklerin boyları 40 cm civarındaymış ve böylece tilki avlayabilmeleri sağlanmış. Amerikan yetiştiriciler ise tavşan avı için onları tekrar küçültmeye çalışmışlar.

1880’lerde Willet Randall tarafından yaratılan yeni bir beagle türü ise büyük bir üç renkli bölgeye sahip beyaz bir türmüş. 1940-50’lerde bu tür çok popüler hale gelmiş çünkü çok hızlı koşabiliyormuş.

Boyutları

Amerikan Kennel Club, beagleın iki türü olduğunu belirtiyor. 33 santimetrelik türü omuzlarda 33 santimetreyi geçmiyor ve 38 cm’lik türü ise omuzlarda 33-38 cm boya sahip. Boyuna bağlı olarak 8 ila 13 kg ağırlığında olabiliyor.

Kişiliği

Beagle kibar, tatlı ve eğlencelidir. Sizi güldürecektir ancak yer yer kötü davranışları nedeniyle ağlamanıza da sebep olabilir. Beagle sahipleri köpekleriyle başa çıkabilmek için çok vakit harcıyorlar ve sık sık onu geçici olarak itaate zorlamak için mama ödülleri vermek zorundalar.

Her köpekte olduğu gibi beagleın da erken sosyalleştirilmesi gerekiyor. Yani gençken insanlara, seslere, görüntülere ve deneyimlere maruz bırakılmalı. Sosyalleşmek onun iyi bir köpek olarak yetişmesini sağlayacaktır.

Sağlık

Tüm beagleların aşağıdaki hastalıkları taşıyacakları kesin değil ancak bu türü düşünüyorsanız bunları da dikkate almalısınız.

  • İntervertebral disk hastalığı: Omurilik vertebral kolon ile çevrelenmiştir ve bu kolonun kemiklerinin aralarında intervertebral diskler vardır ve bunlar bir amortisör gibi davranırlar ve omurganın normal hareket etmesini sağlarlar. Diskler iki katmanlıdırlar. Birincisi dıştaki fibröz katmandır, ikincisi ise içteki jöle kıvamlı katmandır. İntervertebral disk hastalığı, içteki katmanın omurilik kanalına sızması ve omuriliğe baskı yapması sonucunda ortaya çıkar. Omuriliğe gelen baskı minimal olursa boyun ve sırt ağrısı yapar, fazla olursa duyu kaybına, felce ve tuvaletini tutamamaya sebep olabilir. Bu baskıdan kaynaklanan hasar geri döndürülemez olabilir. Tedavi genelde sakatlık bölgesinin konumunu, şiddetini ve boyutunu bulma ve tedavi etme üzerinedir. Köpeği sınırlandırmak işe yarayabilir ancak genelde basıncı almak için ameliyat gerekir. Fakat ameliyat da her zaman başarılı olmaz.
  • Kalça çıkığı: Bu kalıtımsal rahatsızlık kalça kemiğinin kalça eklemine tam olarak oturmamasından kaynaklanır. Bazı köpekler bir veya iki arka bacakta ağrı ve topallama gösterirler, bazıları ise rahatsızlıklarını dışarıdan belli etmezler. Röntgen en iyi tespit biçimidir. Her iki şekilde de köpek yaşlandıkça artrit gelişir. Kalça çıkığı olan köpekler çoğaltılmamalılar ve bu nedenle satın almadan önce alacağınız köpeğin ebeveynlerinin bu bakımdan sorunsuz olduklarını gösteren belgeleri talep etmelisiniz.
  • Kiraz göz: Bu rahatsızlıkta üçüncü göz kapağının altındaki bez dışarı çıkar ve gözün kenarındaki bir kiraz gibi görünür. Veteriner bu bezi alabilir.
  • Göz tansiyonu: Bu ağrılı göz hastalığında gözün içindeki basınç çok yüksek hale gelir. Gözler devamlı olarak sıvı üretir ve bunu akıtırlar. Ancak sıvı doğru şekilde tahliye olmazsa, gözün içindeki basınç artar ve optik sinirlere hasar vererek görme kaybı ve körlüğe sebep olur. İki türü vardır. Primer göz tansiyonu kalıtsaldır, sekonder göz tansiyonu ise bir inflamasyonun, tümörün, yaralanmanın sonucudur. Göz tansiyonu genelde önce bir gözü etkiler ve gözün kırmızı, sulu, ağrılı görünmesine sebep olur. Genişlemiş gözbebeği ışığa tepki vermez ve gözün ön kısmında beyaz ve mavimsi bir buğulanma olur. Görüş kaybı ve zamanla körlük ortaya çıkar ve tedavi de her zaman çare olmayabilir.
  • Progresif retinal atrofi: Bu dejeneratif göz hastalığı gözün arka kısmındaki fotoreseptörlerin kaybına bağlı olarak zamanla körlüğe sebep olur. Köpekte körlük belirtileri ortaya çıkmadan yıllar önce tespit edilebilir. Neyse ki köpekler körlüklerini telafi edecek diğer duyularını kullanabilirler ve kör bir köpek tam ve mutlu bir yaşam sürebilir. Fakat mobilyaları yerinden çok oynatmayın. Ünlü yetiştiriciler yıllık olarak köpeklerini kontrol ettirirler ve bu hastalığa sahip köpekleri çoğaltmazlar.
  • İkinci kirpik: Bu rahatsızlıkta köpeğin gözündeki yağ bezlerinde ikinci sıra kirpikler oluşur ve göz kapağının kenarı boyunca ilerler. Bu gözü rahatsız eder ve köpeğiniz gözlerini kaşıyabilir. Tedavi fazla kirpikleri sıvı azot ile dondurarak ve sonrasında alınarak gerçekleştirilir. İşlem genel anestezi altında uygulanır.
  • Epilepsi: Bu nörolojik rahatsızlık daima değil ancak çoğu zaman kalıtımsaldır. Epilepsi kendini sıradışı davranışlar ile gösterebilen hafif veya şiddetli nöbetlere sebep olur (kovalanıyor gibi koşma, sendeleme ve gizlenme). Ayrıca düşme, uzuvların hareketsiz kalması ve bilinç kaybı da olabilir. Nöbetleri izlemesi korkutucudur ancak köpeklerde idiyopatik epilepsinin uzun vadeli prognozu genelde çok iyidir. Doğru teşhis ve tedavi için köpeğinizi veterinere götürmek önemli.
  • Hipotiroid: Bu tiroid bezi ile ilgili bir bozukluktur. Epilepsi, tüy kaybı, obezite, sinirlilik, hiperpigmentasyon, piyoderma ve diğer cilt problemleri ile bağlantılı olduğu düşünülüyor. İlaçlar ve beslenme ile tedavi edilir.
  • Cüce beagle: Bu rahatsızlık köpeğin normalden küçük olmasıdır. Aşırı kısa bacaklar gibi başka fiziksel anomaliler de eşlik edebilirler.
  • Çin beagle sendromu: Bu rahatsızlık geniş kafatası ve yana yatık gözler ile karakterize edilir. Köpek başka bakımlardan normal büyür. Genelde bu köpeklerde kalp problemleri ve tırnak anormallikleri de olur.
  • Patellar luksasyon: Bu küçük köpeklerde görülen yaygın bir problemdir. Baldır, diz kapağı ve kaval kemiğinin doğru şekilde hizalanmamasından kaynaklanır. Bu durum bacakta topallamaya veya anormal yürüyüşe sebep olabilir. Doğumda varolan bir hizasızlıktır ancak çok sonrasına kadar ortaya çıkmayabilir. Bu rahatsızlıktan kaynaklanan sürtme artrite sebep olabilir. Dört aşaması vardır ve birinci aşamasında geçici topallamalar olsa da, son aşamasında kemikteki dönme çoktur ve elle düzeltilemez. Bu da köpeğe çarpık bacaklı bir görünüm verir. Aşırı vakalarda ameliyat gerekli olabilir.

Bakım

Beagle gibi koku köpekleri için telle kapatılmış bir bahçe bir gereklilik. Dışarıda olduğunda beagleınız kapalı olmayan alanlarda bağlı olabilir veya kapalı yerde tutularak gözlenebilir. Doğası gereği dolaşmayı sever ve kaçarsa ki beaglelarda yaygındır, mikroçipi olduğundan ve tasmasında kimliği olduğundan emin olun. Böylece size geri döndürülebilir.

Bazı insanlar yer altından elektrikli teller kullanıyorlar ancak bu tip bir kapatma başka hayvanların bahçenize girmesine engel olmaz. Ayrıca koku yeterince ilginç ise beagle anlık bir şok yaşama riskini göze alabilir.

Tüm köpeklerde olduğu gibi beagleın da itaat eğitimi alması gerekli. Pozitif pekiştirme teknikleri çok işe yararlar çünkü beaglelar sert davranıldığında içe kapanırlar. Çoğu beagle ödül maması için her şeyi yapabilir.

Ergen beaglelar enerji doludurlar ve bunu atmaları için fırsatları olması gerekir. Aile ile yürüyüşü severler ve hatta tavşan kovalamak için büyük bir araziyi koşmaları daha iyi olur. Ancak size geri dönme eğitimi yoksa buna kalkışmayın. Sizinle jogging yapmayı seveceklerdir ancak 18 aylık olana kadar bu tip tekrarlayıcı egzersizlerden kaçının.

Yetişkin olduklarında beaglelar kısmen tembelleşebilirler ve tüm gün evde yatabilir, yemek için kalkabilir ve arada kulaklarını kaşıyabilirler. Obezite eğilimli olduğu için buna müsaade etmeyin.

Beslenme

Günde iki öğün halinde ¾ ve 1.5 kase arası yüksek kaliteli kuru mama öneriliyor.

Not: Yetişkin köpeğinizin ne kadar yiyeceği boyutuna, yaşına, yapısına, metabolizmasına ve aktivite düzeyine bağlıdır. Köpekler de insanlar gibi bireydirler ve hepsinin aynı miktarda gıdaya ihtiyacı olmaz. Genelde çok aktif bir köpeğin yatan bir köpeğe göre daha fazla gıdaya ihtiyacı olur. Ayrıca mamanın kalitesi de önemli ve ne kadar kaliteli olursa onu o kadar iyi besler ve daha az koymanız gerekir.

Beaglelar yemek hırsızıdırlar. Eğer fırsat bulurlarsa dolapları ve çöpleri karıştırabilir ve çıkan her şeyi yiyebilirler. Günde iki defa besleyin ve mama kabını dışarıda bırakmayın. Böylece onu iyi halde tutabilirsiniz. Eğer fazla kilolu olduğundan şüphe ediyorsanız ona bir göz ve el testi yapın.

İlk olarak aşağı ona doğru bakın. Belini görebiliyor olmalısınız. Sonrasında elinizi sırtına koyun, parmaklarınız omurga boyunca açılsın ve parmaklar aşağı doğru insin. Kaburgalarını hissetmeli ancak çok bastırmadan görememelisiniz. Eğer hissedemiyorsanız daha az gıdaya ve daha fazla spora ihtiyacı vardır.

Ayrıca ödül mamasını da ölçülü verin. Beagle bir lokma bisküviyi de kabul edecektir.

Tüy Rengi ve Bakımı

Beaglelar için standartlar, herhangi bir tazı renginin kabul edilebilir olduğunu belirtiyorlar. Fakat günümüzde en popüler renk sırtının siyah olduğu, bacakların, göğsün, göbeğin ve kuyruğun ucunun beyaz olduğu, baş ve yan bölgelerde ise kahvenin olduğu üç renkli tür.

İkinci en yaygın renk kombinasyonu ise yüzde, boyunca, bacaklarda ve kuyruk ucunda beyazlık olan kırmızı tür. Rengi ne olursa olsun kuyruk ucunda genelde beyazlık olur ve böylece avcılar uzun otlar arasında onu görebilirler.

Beagleların yağmura direnci olan yoğun, yumuşak bir çift kürkü vardır. Haftada en az bir defa tazı eldiveni veya orta tüylü bir fırça ile fırçalanması gerekir. Böylece ölü tüyler ortadan kaldırılır ve yenilerine yer açılır.

Beaglelar tüy dökerler ancak kısa tüylü olduklarından çok fark edilebilir olmaz. Kürkleri kışın daha kalın hale gelme eğilimindedir ve bu nedenle baharda daha çok tüy dökerler. Temiz köpeklerdir ve genelde sık sık banyoya ihtiyaç duymazlar.

Kulakları sarkan köpekler olduklarından hava kulak içlerinde iyi dolaşmaz ve enfekte olabilir. İki haftada bir kir birikimi ve enfeksiyon için kulaklarını kontrol edin. Kulaklarını çok kaşıyıp kaşımadığına veya kafasını sallayıp sallamadığına da göz atın. Ayrıca kulaklarına su ve yağ girmesin.

Dişlerini haftada en az iki üç defa fırçalayarak bakteri ve tartar birikimine engel olun. Diş eti hastalıkları ve kötü nefese engel olmak için günlük fırçalama da iyi olur.

Eğer kendi kendine aşındırmıyorsa tırnaklarını ayda bir iki defa kesin. Böylece kopma ve diğer problemlere engel olabilirsiniz. Eğer yere basınca ses geliyorsa uzamışlardır. Köpeklerin ayak tırnaklarında damarlar vardır ve çok fazla keserseniz kanamaya sebep olabilir ve gelecek sefer kestirmek istemeyebilir. Bu nedenle deneyimli değilseniz veterinerinizden yardım alın.

Beagleınızın yavruyken bakıma ve incelenmeye alışmasını sağlayın. Patilerini sık sık tutun ve ağzının içine bakın. Bakım sürecini ödül ve övgüler ile dolu pozitif bir etkinlik haline getirin. Böylece veteriner ziyaretlerinde de işiniz daha kolay olur.

Bakım sırasında yaralara, tahrişlere, enfeksiyon işaretlerine, ayrıca kızarma, gerginlik ve inflamasyonlara göz atın. Burun, ağız ve gözleri ile patileri inceleyin. Gözler temiz olmalı, kızarma ve akıntı olmamalı. Haftalık inceleme sağlık problemlerini erkenden tespit etmenizi sağlar.

Çocuklar ve Diğer Hayvanlar

Beaglelar ailedeki herkes ile bağ kurarlar ve özellikle de çocuklarla. Fakat oynarken çok taşkın olabilirler ve bu nedenle çok küçük çocukların yakınındayken gözlenmeli, doğru şekilde sosyalleştirilmeliler. Ayrıca ağzıyla oynamayı sevdiğinden çocuğun elini de ağzına alabilir. Bunu eğlence için yaparlar ve yapmamak için eğitilebilirler.

Her türde olduğu gibi bunda da çocuklarınızı köpeklere yaklaşma ve dokunma konusunda eğitmeli, onları gözlemelisiniz. Çocuğunuza hiç bir köpeğe yerken veya uyurken yaklaşmamayı öğretin ve mamasını da almasınlar. Köpek ne kadar arkadaş canlısı olursa olsun çocukla tek başına bırakılmamalı.

Sürü köpeği kökenlerinden dolayı arkadaşlığı severler ve yalnız bırakılmaktan hoşlanmazlar. Başka bir köpek ve hatta kedi bu ihtiyacını karşılamaya yardımcı olacaktır.

Bir yorum ekleyin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak.