Dünyadaki herkes aynı anda vejetaryen olsaydı ne olurdu?

İnsanlar çeşitli nedenlerle vejetaryen olurlar. Bazıları hayvan acılarını hafifletmek için, diğerleri ise daha sağlıklı bir yaşam tarzı izlemek istemektedir. Diğerleri sürdürülebilirlik taraftarları veya sera gazı emisyonlarını azaltmak istemektedir.

İklimi etkiler mi?

Bu soruya dair yapılan araştırmalarda ilk önce iklim değişikliğini inceledi. Dünya genelindeki tüm antropojenik sera gazı emisyonlarının üte biri ila üçte birinin gıda üretimi söz konusudur ve bu sayıların sorumluluğu, hayvancılık endüstrisine düşer. Buna rağmen, diyet seçeneklerimizin iklim değişikliğini nasıl etkilediği çoğu zaman hafife alınmaktadır. Örneğin ABD’de ortalama dört aile, yediği etten dolayı sera gazı yayar, bu iki otomobil sürmekten çok sera gazı yayılması anlamına gelir; ancak düzenli olarak küresel ısınmaya ilişkin tartışmalarda yer alan, biftek yerine otomobillerdir.

Leeds Üniversitesi‘nden bir gıda güvenliği uzmanı Tim Benton, “Çoğu insan iklim değişikliğindeki yiyeceklerin rolünü ve sonuçlarını düşünmüyor” diyor. “Ancak şu an biraz daha az et yemesi çocuklarımıza ve torunlarımız için işleri iyiye götürebilir.” Oxford Martin School’un Food Programının Geleceği programında araştırma görevlisi olan Marco Springmann, kendisinin ve meslektaşlarının, 2050 yılına kadar herkes vejetaryen olursa ne olacağını öngören bilgisayar modelleri inşa ettiler. Bu sonuçlar büyük oranda  gıda ile ilgili emisyonların yaklaşık% 60 oranında düşmesine neden olabilir. Bunun yerine dünyada veganlığa geçerse, emisyon düşüşleri% 70 civarında olacaktır. Springmann, “Tehlikeli iklim değişikliği seviyelerinden kaçınarak ne olacağına baktığımızda, herkes bitki temelli bir diyet kabul ederse, yalnızca gıda ile ilişkili emisyonların tüm emisyonlara oranını dengeleyebileceğini bulduk” dedi. “Bu senaryo çok gerçekçi değil – ancak gıda ile ilgili emisyonların gelecekte oynayacağı önemi vurguluyor.”

Gıda, özellikle hayvancılık, hem arazi dönüşümünden hem de biyoçeşitlilik kaybından kaynaklı hem sera gazı emisyonlarının kaynağı olan çok fazla alan kaplıyor. Dünyanın yaklaşık beş milyar hektarında (12 milyar dönüm) tarım arazisi, yüzde 68’i hayvancılık için kullanılmaktadır.

Küresel nüfus 7 milyarın üzerine çıktığından, önümüzdeki yüzyıl ve ötesinde tüm bu insanların ve çocuklarının neler yemeleri gerektiğini düşünmemiz giderek önem kazanmaktadır. Geçen yıl Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü tarafından hazırlanan bir rapora göre, et endüstrisi çevre için en büyük tehditlerden biri ve insan kaynaklı sera gazı emisyonlarının yüzde 14,5’ine katkıda bulunuyor. Ve gelişmekte olan ülkeler büyümeye devam ederken ve daha sürdürülebilir ekonomiler kurmaya devam ettikçe artacak; bu da insanların pahalı, etten yükümlü diyetleri seçmeleri durumunda daha fazla fırsat sunmalarını kolaylaştıracaktır.

Dünya’daki herkes bir şekilde, sonsuza dek etten vazgeçmeye ikna edilebilir mi? O zaman dünya nasıl olurdu?

Slate.com’daki L. V. Anderson’a göre en az bir araştırma ekibi bu soruyu sordu ve 2009’da varsayımsal olarak tamamen vejetaryen dünyada sayıları araştırdılar. Hollanda Çevresel Değerlendirme Ajansı araştırmacılarından biri olan Climate Change gazetesinde yayınlarken, dünyadaki herkes, yarın vejeteryanizme ya da veganizme geçtiğinde, 2050’ye kadar tarım sektörüyle ilgili karbon emisyonlarının yüzde 17, metan emisyonlarının yüzde 24, Ve azot oksit emisyonlarını yüzde 21 oranında azalttı. Sera gazı emisyonlarında da benzer şekilde önemli düşüşler görülecektir.

Artı tüm bu gelişmeler, karbon vergileri dayatmak ve temiz, yenilenebilir enerji seçenekleri oluşturmak gibi mevcut stratejileri kullanarak aynı indirimlerle karşılaşmamızdakinden çok daha düşük maliyetle gelirdi. L. V. Anderson, sonuçta “Evrenin kasıtlı eschewal’ı tek başlarına küresel ısınmayı önleyemezdi, ancak iklim değişikliğinin hafifletilmesine yönelik uzun bir yol kat edecektir” dedi.

Araştırmacılar tarafından yapılan bir başka olumlu değerlendirmede, hayvancılık yemekleri olmadan antibiyotik dirençli enfeksiyon sorunu daha az ciddi hale gelecektir. Hayvanların şu anda çiftlik yapımı biçimi nedeniyle – çoğu zaman son derece yakın çevrelerde – çiftçiler her türlü enfeksiyonun oluşmasını önlemek için ellerinden gelen her şeyi yapıyor ve stoklarını düşürüyor ve yok ediyorlar. Ve sadece antibiyotikler hastalık önlememekle kalmaz, aynı zamanda hayvancılıklarını daha değerli kılan büyümeyi teşvik edebilirler. Fakat bu uzun vadede insanlara yardımcı değildir. ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine göre, “hayvanlarda antibiyotik kullanımının büyük kısmı gereksiz ve uygunsuz ve herkesin daha az güvenli olmasını sağlıyor”.

Bu nedenle, daha az kirlilik ve antibiyotik dirençli enfeksiyonlar iyi haber. Fakat iklim bilimcisi Elke Stehfest önderliğindeki Hollandalı ekip, araştırmalarında hesaba katılmadı; aniden etten vazgeçen tüm insanların sağlığı ve dünya sağlık sistemlerine hangi mali yük yüklenecekti.

Ekip, “Bu senaryo çalışmasında sağlık değişikliklerinin GSYİH ve nüfus sayılarına etkisi gibi olası sosyo-ekonomik etkileri gözardı ettik” dedi. “Diyet değişikliklerinin ve sonuçlarının tarımsal-ekonomik sonuçlarını analiz etmedik; Bu tür sonuçlar yalnızca geçiş maliyetlerini değil, aynı zamanda arazi fiyatları üzerindeki etkileri de içerebilir. Bu geçişle ilişkili masraflar burada açıklanan kazanımların bir kısmını ortadan kaldırmış olabilir. ” Ve şimdi aniden çok fazla istenmeyen mal satan bir et endüstrisinin ekonomik etkisi var.

Slate’de L. V. Anderson diyor ki, küresel ekonomi bunları saklar:

Etlerin yıkıcı çevresel etkileri hakkında etkili 2006 UN raporu olan Livestock’s Long Shadow’a göre hayvancılık dünya toplam GSYİH’nın yüzde 1,4’ünü oluşturuyor. Hayvansal ürünlerin üretimi ve satışı 1,3 milyar insanın işini, 987 milyonu ise fakir. Eti talebi bir gecede ortadan kalkacak olursa, bu insanların geçim kaynakları kaybolacak ve para kazanmanın yeni yollarını bulmak zorunda kalacaklardı.

Hem çevre restorasyonu hem de bitki temelli tarıma dönüştürülmesi, planlama ve yatırım gerektirir; ancak, otlak alanları çok bozulmuş olma eğilimindedir.

Hayvancılık endüstrisinde daha önce çalışan insanlar, tarıma, ağaçlandırma ile yardımcı olmak ya da şu anda hayvancılık yemleri olarak kullanılan bitkisel yan ürünlerden biyoenerji üretmek gibi yeni bir kariyere geçişte yardıma ihtiyaç duyacaklardır.

Bazı çiftçilere ayrıca, hayvancılık için çevresel amaçlar için para yatırılabilir. Edinburgh Üniversitesi’ndeki sosyo-ekolojik sistemler modelleme araştırmacısı Peter Alexander, “Ben burada yayla ortamının çok yapay olduğu ve koyun tarafından otlatılmaya dayalı İskoçya’da oturuyorum” diyor. “Bütün koyunları götürürsek, çevre farklı görünür ve biyoçeşitlilik üzerinde potansiyel bir olumsuz etkisi olacaktır.”