Tükenmiş Bir Anne misiniz?

Merhaba Sevgili Okur

Bugün bazen benim de muzdarip olduğum önemli bir sorundan bahsetmek isterim.

Tükenmişlik sendromundan.

Toplantılar, sorumluluklar, iş hayatı, özel hayat, çocuklarımızın okulu ve özel ihtiyaçları derken her şeyin bizim omuzlarımıza kaldığını ve hiç bir şeye yetişemedeğimizi hissediyor olabiliriz.

Buna tükenmişlik sendromu denmeye başladı son yıllarda, ne fena. Yetememek, yetersiz hissetmek hep yorulmak ancak bir işe yaramadığını hissetmek.

Bunu için ne yapıyoruz kendimizi daha fazla paralıyor, kendi ihtiyaçlarımızı göz ardı ediyor ve kendine özen göstermeyi bencillik olarak görmeye başlıyoruz.

Daha da kötüsü, çevremizden yardım istemeyi zayıflık olarak görüyoruz.

Güçlü Anne Olmayı Bir Yana Bırakalım!

Toplumuzda bize hep dayatılan “güçlü anne” mottosu hem anne olanlar hem de anne olmayan kadınlar için yıkıcı bir etki yaratıyor. Güçlü olmak, ölümüne çabalamak ve zihinsel olarak her şeyi tüketmek anlamına gelmiyor. Biz güçlü değil iyi anne olmak için var olmalıyız.

“Güçlü anne” yi bir yana bırakalım ve görev paylaşımı yapalım Her şeyi biz yapmak zorunda değiliz. Başkalarından yardım isteyin, eşinize ve yakınlarınıza güvenin. Bunun için bir plan yapın ve kendinizi önemsemeyi unutmayın..

Şu belirtiler sizde var mı aşağıdaki sorulara cevap verin.

Sürekli yorgunluk

İnsanlar size nasıl olduğunuzu sorduğunda, verdiğiniz cevap sıklıkla “Yorgun” şeklinde mi? Bitmiş bir halde yatağa gidip sabahları yine aynı şekilde mi uyanıyorsunuz? İçinde bulunduğunuz tükenmişlik yüzünden olabilir.

Annelik görevlerini boşlamak

Önceden çocuklarınızla saatlerce oyun oynarken, şimdilerde bir dakika bile oyun oynamaya tahammül edemiyor musunuz? Yatağa giderken çocuklarınızla yeterince ilgilenemediğiniz için kendinizi suçlu hissettiğiniz oluyor mu? Her akşam üç çeşit yemek yapan bir anneyken, son dönemde çocuklarınıza “Dolaptan bir şeyler yiyebilirsiniz” diyerek geçiştiriyor musunuz? Tüm bunlar tükenmişlik belirtileri. Tükenmişsiniz ve ne kendinize ne de çocuklarınıza ayıracak enerjiniz kalmış.

Unutkan mısınız?

Siz de benim gibi telefonu eline alıp ne yapacaktım diye boş boş bakanlardan mısınız? Ya da sürekli ne yapacağınızı unutuyorsanız, bir şeyleri kaybediyorsanız mesela.

Acelecilik

Son günlerce biraz aceleci ve hazır cevap mısınız? Çocuklara bağırıp sonra da “Aslında bağırmama gerek yoktu, neden öyle yaptım ki” diye düşündüğünüz oluyor mu? Eşiniz son dönemde sizi sürekli ters davranmakla suçluyor mu? Eğer bu sorulara yanıtlarınız evet ise, belki siz de tükenmiş olabilirsiniz

Cevaplarınızın çoğu evet değil mi? ah kendimize ne eziyet ediyoruz görüyor musunuz? Ama üzülmeyin sorun yok, çözüm var.

Eğer tükenmişlik hissi içinde sıkışıp kaldığını düşünen bir anneyseniz, bunun için kendinizi kötü hissetmeyin. Bu tür şeyler hayatta birçok kişinin başına geliyor. Geçmişte sizin durumunuzda olan annelerin uygulayıp bu ruh halinden sıyrılmayı başardıkları bazı şeyleri yapabilirsiniz:

  • Hayır demenin keyfine varın.
  • Her şeye evet demekten vazgeçin. Belki de çok fazla sorumluluk yüklenmekten bu hale gelmiş olabilirsiniz. Kadınlar genellikle hayır dediklerinde kendilerini kötü hissetmeye meyillidir. Siz bunu yapmayın. Eğer sınırlarınıza ulaştıysanız, söz konusu çocuklarınız da olsa hayır demeyi öğrenin.
  • Spor yapın.
  • Mümkünse spor salonuna gidin. Yeni insanlarla tanışıp, vücudunuzu şekle sokabilir ve bir yandan da dijital dünyadan uzak kalmayı başarabilirsiniz
  • Yemeklerinize dikkat edin.
  • Düzenli beslendiğinizden emin olun
  • Merkezlenin
  • Yoga gibi sizi merkezleyecek alışkanlıklar edinin. Bu sayede stresi azaltıp, enerjinizi artırabilirsiniz.
  • Teknolojiyi biraz unutun.
  • Cep telefonunuzu belli saatler dışında yakınınızda tutmayın. Gelen maillerin sizde fazladan stres yaratmasına izin vermeyin. Belli bir saatten sonra cep telefonunuzu kapatın.
  • Paylaşın.
  • Eğer eşiniz çocukların bakımını sizin kadar üstlenmiyorsa, bir konuşma yapma vakti gelmiş olabilir. Eşinizin çocuklarla ilgili yeterince sorumluluk almasına rağmen yine de kendinizi tükenmiş hissediyorsanız çocuklarınızın öğretmeninden, akrabalarınızdan veya bakıcınızdan yardım isteyin.
  • Beklentilerinizi azaltın.
  • Çoğu zaman kendinizden çok fazla şey beklediğiniz için strese giriyor olabilirsiniz. Yaptığınız her hata yüzünden kendinizi hırpalamayın, kendinize hoş görülü olun lütfen. Hata yapma hakkınız var mükemmel olmak zorunda değilsiniz.

Sevgilerimle

Ayşe

Bir yorum ekleyin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak.